WILLEM GERARDUS SCHENK

Tijdens het april-alarm in 1940 is Eerste-luitenant Faber patrouillecommandant van de 3e Jachtvliegtuigafdeling.

In die tijd heeft het Ministerie van Oorlog de hand weten te leggen op achttien tweepersoons lichte Douglas bommenwerpers uit de vVerenigde Staten. Op 7 mei 1940 krijgen de vliegers te horen dat de bommenwerpers worden ingezet als jager. Een taak waarvoor het vliegtuig niet is gebouwd: Het is veel te traag en niet wendbaar genoeg. Kansloos in een luchtgevecht met de snelle Duitse jagers.

In de vroege morgen van die 10e mei staan de vliegtuigen op Ypenburg klaar. Om 3.55 uur begint vanuit het westen de Duitse aanval. Het vliegveld wordt beschoten en gebombardeerd. De Douglas vliegtuigen gieren over de startbaan en stijgen op. Waarnemer Faber is boordschutter in de Douglas 381 gevlogen door Bierema. In formaties van twee en drie bestoken de Douglas vliegtuigen de Duitsers. Bierema kan zijn patrouille niet bij elkaar houden. Het is ieder voor zich. Fel bijten de Nederlandse vliegtuigen van zich af, maar het is kansloos. "De vliegtuigen werden binnen het uur als wilde eenden uit de lucht geschoten" herinnert een collega-vlieger zich later. Boven zee stijgen de vliegtuigen tot een flinke hoogte. Nog even is er radiocontact met Ypenburg. Positie en hoogte worden doorgegeven. Daarna blijft het stil.

Faber schiet al zijn munitie af op Duitse jagers en bommenwerpers. Ondertussen probeert Bierema naar het vliegveld Haamstede uit te wijken. Bij Hoek van Holland worden ze belaagd door Duitse Messerschmidt jagers. Een andere piloot ziet hoe de noodlanding op het strand bij Rozenburg mislukt. Ook een tweede poging faalt. Om 5.35 uur, wordt de 381 in een luchtgevecht met drie Duitse jagers neergeschoten. Even buiten Hoek van Holland stort het toestel in zee. Wilhelmus Faber en zijn vriend vlieger Taco Pieter Bierema komen hierbij om het leven.

Willem Gerardus Schenk

Wim Schenk werd op 31 augustus 1918 geboren in Amsterdam. Zijn ouders waren Gerardus Cornelis Schenk en Liskje Bruins. Na enige tijd is het gezin verhuisd naar Naarden, Huizerstraat 4. Op 24 mei 1938 vestigde het gezin zich in Soest, Vosseveldlaan 21. Dit is in 1950 vernummerd naar huisnummer 33.
Wim was het enige kind van Gerard en Liskje. In 1940 was hij student.

Tijdens de heftige gevechten om vliegveld Ypenburg raakt Wim op 10 mei 1940 zwaargewond. Hij loopt een hersenschudding én bovenarmfractuur op en wordt afgevoerd naar het Rode Kruis ziekenhuis in Den Haag. Zijn ouders worden op de hoogte gesteld en kunnen nog net op tijd afscheid van hem nemen. Op 11 mei 1940 om 14.00 uur overlijdt Wim aan zijn verwondingen.

Vliegtuigmonteur

Wim wordt gemobiliseerd op vliegbasis Soesterberg. Vanwege het feit dat dit vliegveld te dicht bij de Grebbelinie ligt, moet het ontmanteld worden en op 8 mei 1940 wordt Wim met zijn eenheid overgeplaatst naar Vliegveld Ypenburg.
Als de oorlog uitbreekt is hij zeer waarschijnlijk vliegtuigmonteur bij het onderdeel: 3-V-2 LvR. De piloten van zijn eenheid gaan de strijd aan in het luchtruim. Wim komt zeer waarschijnlijk bij een mitrailleurnest terecht bij één van de hangaars. Hier vecht hij tegen de parachutisten van het Duitse leger. Helaas kan dit niet voorkomen dat het vliegveld wordt ingenomen door de Duitsers.

Zijn staat van dienst bij Defensie

Bij de Koninklijke Landmacht, bij de Luchtvaartafdeling, 2e Luchtvaart Regiment Ve groep, buiten tegenwoordigheid ingelijfd als gewoon dienstplichtige van de lichting 1938 uit de gemeente Naarden, onder nummer 144 en op dato met uitstel van eerste oefening. Miv 07 juni 1938
In werkelijke dienst tot eerste oefening. Miv 29 aug 1939

begraven

Wim wordt in Den Haag begraven en later herbegraven in Soest. In 1986 krijgt Wim uiteindelijk zijn laatste rustplaats op het Ereveld Grebbeberg. Wim ligt nu begraven op het Ereveld in Grebbeberg, rij13, nr. 7.

Zijn graf wordt onderhousden door vrijwilligers, die tevens op zoek zijn gegaan naar zijn verhaal.Na een zoektocht van 4 jaar zijn zij in contact gekomen met (verre) nabestaanden. Via hen zijn kwamen zij in het bezit van een pasfoto van Wim. Tevens hadden zij een mooi gesprek met mevrouw Van Zon, het oude overbuurmeisje van Wim Schenk (tijdens het gesprek was zij 94 jaar oud).

WILLEM GERARDUS SCHENK