Leerlingen van groep 8 van OBS de Notenkraker en OBS Ypenburg gingen op onderzoek naar de verhalen achter de straatnamen in hun wijk. Zij brachten een bezoek aan Villa Dorrepaal. De villa waar George Maduro op 10 mei 1940 streed tegen de Duitse aanvallers.
Leerlingen van groep 8 maakten met behulp van een green screen, een eigen filmpje van de strijd om Dorrepaal, nadat ze een bezoek hadden gebracht aan de tentoonstelling.
Een van de leerlingen zette voor het scholenproject het verhaal van George Maduro in eigen woorden op papier:
George Maduro is een meneer uit Curaçao. Hij kwam van een rijke familie. Hij is vooral bekend om zijn rol bij villa Dorrepaal. Wat gebeurt is hiervan is dat Luitenant Maduro de opdracht kreeg om de villa te veroveren. Er zaten namelijk elf Duitse parachutisten, die in de villa schuilden. Maduro bedacht een verrassingsaanval. Het plan was om met een kanon verschillende kanten te laten schieten Hij liet ook een paar militairen van verschillende kanten laten bestormen. Toen ze dat deden gingen ze naar binnen. Ze zagen glas op de vloer. Dat betekende dat ze op de ruiten hadden beschoten. Ze hoorden ook veel geluid dus ze zochten in de hele villa. Toen ze de kelderdeur open deden bevrijden ze vier oude dames. Die zeiden dat de Duitsers ook in de kelder waren. De Duitsers zeiden “Nicht Schiessen!”. En zo gaven ze zich over.
Maduro werd krijgsgevangene. Op 13 juni 1940 mochten ze vertrekken. Maduro wou nog steeds vechten voor ons land. Hij ging toen in het verzet. De Duitsers hadden in november 1940 verteld dat Joodse mensen ontslag moesten nemen en er ontstond een storm aan protesten bij studenten, een van de studenten, nou ja oud-student.
Op 26 november 1940 was er een beroemde protestrede. Hoewel hij de volgende dag werd opgepakt. De Leidse studenten maakten een groot protest. De Duitsers stuurden hen naar huis en sloten de universiteiten. Dan wordt George in augustus 1940 door de Gestapo gearresteerd. Hij wordt naar het Oranje hotel, de gevangenis in Scheveningen gebracht. Ze ondervragen hem over andere verzetsmensen. Maar George zegt niks. Na twee weken wordt George Maduro vrijgelaten. Een andere verzetsmens zegt tegen George dat hij zijn paspoort moet veranderen want dan komen ze er niet achter dat hij Joods is.
Zijn ouders maken zich zorgen en halen George terug naar Curaçao. In 1941 in mei gaat George terug om zijn studie af te maken. Maar eigenlijk was dat een smoesje om terug te gaan. Wanneer George weer n Nederland is wordt hij opgepakt en naar het Oranje Hotel gebracht. In december 1941 proberen George zijn ouders een Zweedse universiteit te regelen. Wanneer zijn ouders naar New York gaan krijgen ze een berichtje van George dat hij eindelijk overtuigd is om naar de Zweedse universiteit te gaan.
De Nazi’s zijn op zoek naar George en Oncko (een vriend en ander verzetsmens) dus zij moeten een vlucht maken. Via Antwerpen is het veilig om naar Engeland te gaan. 2 juni gaat er een ander verzetsmens en daarna gaat George. Hoewel hij nog een paar dage moet wachten wordt hij opgepakt en komt hij in een concentratiekamp/ Daar gaat hij dood door een ziekte. Dat vinden zijn ouders verschrikkelijk. Ze laten Madurodam bouwen. George krijgt nog een medaille voor wat hij allemaal heeft gedaan. En nu bestaat Madurodam als herdenking voor George Maduro. Hij is 9 februari 1945 overleden. Hij is 28 jaar geworden.
Het jeugdjournaal heeft een special gemaakt over George Maduro, die je hier kunt bekijken