Wilhelmus Faber

Tijdens het april-alarm in 1940 is Eerste-luitenant Faber patrouillecommandant van de 3e Jachtvliegtuigafdeling.

In die tijd heeft het Ministerie van Oorlog de hand weten te leggen op achttien tweepersoons lichte Douglas bommenwerpers uit de vVerenigde Staten. Op 7 mei 1940 krijgen de vliegers te horen dat de bommenwerpers worden ingezet als jager. Een taak waarvoor het vliegtuig niet is gebouwd: Het is veel te traag en niet wendbaar genoeg. Kansloos in een luchtgevecht met de snelle Duitse jagers.

In de vroege morgen van die 10e mei staan de vliegtuigen op Ypenburg klaar. Om 3.55 uur begint vanuit het westen de Duitse aanval. Het vliegveld wordt beschoten en gebombardeerd. De Douglas vliegtuigen gieren over de startbaan en stijgen op. Waarnemer Faber is boordschutter in de Douglas 381 gevlogen door Bierema. In formaties van twee en drie bestoken de Douglas vliegtuigen de Duitsers. Bierema kan zijn patrouille niet bij elkaar houden. Het is ieder voor zich. Fel bijten de Nederlandse vliegtuigen van zich af, maar het is kansloos. "De vliegtuigen werden binnen het uur als wilde eenden uit de lucht geschoten" herinnert een collega-vlieger zich later. Boven zee stijgen de vliegtuigen tot een flinke hoogte. Nog even is er radiocontact met Ypenburg. Positie en hoogte worden doorgegeven. Daarna blijft het stil.

Faber schiet al zijn munitie af op Duitse jagers en bommenwerpers. Ondertussen probeert Bierema naar het vliegveld Haamstede uit te wijken. Bij Hoek van Holland worden ze belaagd door Duitse Messerschmidt jagers. Een andere piloot ziet hoe de noodlanding op het strand bij Rozenburg mislukt. Ook een tweede poging faalt. Om 5.35 uur, wordt de 381 in een luchtgevecht met drie Duitse jagers neergeschoten. Even buiten Hoek van Holland stort het toestel in zee. Wilhelmus Faber en zijn vriend vlieger Taco Pieter Bierema komen hierbij om het leven.